Laatste dag thuis

Vandaag is het dan zover de tas is gepakt. Afscheidt van mijn broertje en vader is ook al genomen. Nu vandaag maar eens zien door te komen.

Ik weet nog wel dat ik in november besloot ik ga naar Nepal! Toen dacht ik pff, dat duurt nog wel heel lang. BIJNA EEN JAAR! Het hele bijna jaar uitgekeken naar deze reis.
NU IS HET DAN ZOVER! Vanavond om 22:00 ga ik de lucht in richting Abu Dhabi. Om eerlijk te zijn gieren de zenuwen en adrenaline nu al door mijn lichaam. Het enthousiaste heeft zich omgezet in het Spaanse benauwde gevoel. Maar ik blijf mezelf en andere voorhouden dat het "gezonde spanningen" zijn.

Dan gieren de vragen door mijn hoofd, waar zal ik morgen zijn rond deze tijd. Mmmm ergens tussen Abu Dhabi en Kathmandu. Zal het wel leuk zijn daar? Zal dr wel echt iemand zijn die me op komt halen? Zullen er wel andere leuke mensen zijn?

Maar dan denk ik SUUS verman je kom op het wordt leuk bekijk het ook eens van de positieve kant. Je gaat nieuwe mensen ontmoeten, je bent vrij om te gaan niemand om rekening mee te houden wil jij een keer vroeg gaan slapen? dan doe je dat toch lekker niemand anders die tegen je zal gaan zeuren dat ze nog rond willen dwalen door de stad. Het wordt een avontuur! jij kan dit! Denk maar aan de mooie verhalen die je kan vertellen als je terug komt en kop op die maand zonder ouders en echte vriendinnetjes gaat zo voorbij!

Lieve mensen,

Ik weet niet wanneer ik weer kan schrijven, ik beloof niks maar ik ga zeker mijn best doen! Wie weet waar ik dan terecht ben gekomen! Welke mensen ik heb ontmoet! En hoe erg ik het thuis front mis.

Dikke zoen op al jullie koppen van mij