Mijn kleine broertje Samir...
Door: susan
Blijf op de hoogte en volg Susan
30 Juli 2013 | Nepal, Kathmandu
Goedenavond lieve vrienden en familie,
Tijd niks van me gehoord omdat ik voornamelijk aan het werk ben de laatste tijd. Aangezien sommige mensen misschien denken dat ik alleen maar vakantie aan het vieren ben ipv van vrijwilligers werk aan het doen ben en zich misschien afvragen waarom ze me gesponsord hebben als ik toch niks doe. Wil ik even duidelijkheid creëren.
De eerste week van mijn verblijf was een culturele week zodat we meer zouden begrijpen van de cultuur hier in nepal. Hier kregen we rondleidingen en werd ons verteld over de geschiedenis van Nepal. De week daarna echter was mijn werk programma begonnen. s’Ochtend van 10:30 tot 12:30 geef ik les aan een groep met 12 vrouwen. We begonnen met het alfabet, waarna we verder gingen met cijfers. Hierna kwamen de basis gesprekken als mijn naam is en ik ben 19 jaar oud ect ect ect. Ondertussen zijn we ook begonnen met lichaamsdelen en fruit en groentes. Verbetering is zeker te zien, behalve bij 1 vrouw die gewoon hopeloos is. Aan het eind spelen we altijd galgje met als prijs de groenten en fruit die we gekocht hebben om les te kunnen geven.
In de middag van 15:30 tot 19:30 gaan we aan het werk in het weeshuis waar we ons laten aftuigen door kleine boefjes. Een jongetje van vier Samin heb ik al geadopteerd als mn nieuwe broertje hij wilt dat ik hem vast hou, hem knuffel en met hem speel, z'n favoriete plek is om met zn hoofdje in mn nek te liggen of om op mn schouders te zitten. Na het weeshuis ben je gesloopt al je spieren doen pijn van het tillen en de spelletjes spelen en het enige wat je daarna wil is slapen en een lekkere douche nemen om het vuil van de kids, die maar 1 keer in de twee weken schone kleren krijgen, van je af te spoelen. Hoe vies ze ook zijn wij houden van ze en willen met ze knuffelen en spelen en of we luizen krijgen of niet het interesseert ons niet want de lach op hun gezicht is goud waard. Als je ooit een kind zo blij heb gezien als deze kinderen dan snap je wat ik bedoel. Je hart smelt en de warmte en liefde die je van ze krijgt is onbeschrijfelijk.
De kinderen hier zijn uitgemergeld. Een jongetje van 8 is hier makkelijker te tillen dan mijn oppaskindje die maar 4 jaar oud is. Het is sneu om te zien, maar het zal niet snel veranderen, maar gelukkig maakt onze aanwezigheid veel goed en voelen ze zich waarschijnlijk geliefd en belangrijk. Samir staat al klaar zodra de poort open gaat, met zn armpjes omhoog miss miss miss miss miss. En dan ga ik met hem zingen, say goodmorning say goodmorning how are you how are you let’s begin the lesson, let’s begin the lesson now now now. Als we weg gaan komen helaas de treurige gezichtjes weer terug en is het tijd voor say good bye now say goodbye now, see you soon see you soon come again tomorrow come again tomorrow bye bye bye. En dan krijg ik een hele dikke dikke kus en knuffel van Samir die dan zijn beetje rijst van de dag voor geschoteld krijgt.
Ik zal jullie zo veel mogelijk er over informeren maar dan krijg je elke dag het zelfde verhaal maar ga mn best doen!
Dikke kus voor iedereen thuis.
....
Tijd niks van me gehoord omdat ik voornamelijk aan het werk ben de laatste tijd. Aangezien sommige mensen misschien denken dat ik alleen maar vakantie aan het vieren ben ipv van vrijwilligers werk aan het doen ben en zich misschien afvragen waarom ze me gesponsord hebben als ik toch niks doe. Wil ik even duidelijkheid creëren.
De eerste week van mijn verblijf was een culturele week zodat we meer zouden begrijpen van de cultuur hier in nepal. Hier kregen we rondleidingen en werd ons verteld over de geschiedenis van Nepal. De week daarna echter was mijn werk programma begonnen. s’Ochtend van 10:30 tot 12:30 geef ik les aan een groep met 12 vrouwen. We begonnen met het alfabet, waarna we verder gingen met cijfers. Hierna kwamen de basis gesprekken als mijn naam is en ik ben 19 jaar oud ect ect ect. Ondertussen zijn we ook begonnen met lichaamsdelen en fruit en groentes. Verbetering is zeker te zien, behalve bij 1 vrouw die gewoon hopeloos is. Aan het eind spelen we altijd galgje met als prijs de groenten en fruit die we gekocht hebben om les te kunnen geven.
In de middag van 15:30 tot 19:30 gaan we aan het werk in het weeshuis waar we ons laten aftuigen door kleine boefjes. Een jongetje van vier Samin heb ik al geadopteerd als mn nieuwe broertje hij wilt dat ik hem vast hou, hem knuffel en met hem speel, z'n favoriete plek is om met zn hoofdje in mn nek te liggen of om op mn schouders te zitten. Na het weeshuis ben je gesloopt al je spieren doen pijn van het tillen en de spelletjes spelen en het enige wat je daarna wil is slapen en een lekkere douche nemen om het vuil van de kids, die maar 1 keer in de twee weken schone kleren krijgen, van je af te spoelen. Hoe vies ze ook zijn wij houden van ze en willen met ze knuffelen en spelen en of we luizen krijgen of niet het interesseert ons niet want de lach op hun gezicht is goud waard. Als je ooit een kind zo blij heb gezien als deze kinderen dan snap je wat ik bedoel. Je hart smelt en de warmte en liefde die je van ze krijgt is onbeschrijfelijk.
De kinderen hier zijn uitgemergeld. Een jongetje van 8 is hier makkelijker te tillen dan mijn oppaskindje die maar 4 jaar oud is. Het is sneu om te zien, maar het zal niet snel veranderen, maar gelukkig maakt onze aanwezigheid veel goed en voelen ze zich waarschijnlijk geliefd en belangrijk. Samir staat al klaar zodra de poort open gaat, met zn armpjes omhoog miss miss miss miss miss. En dan ga ik met hem zingen, say goodmorning say goodmorning how are you how are you let’s begin the lesson, let’s begin the lesson now now now. Als we weg gaan komen helaas de treurige gezichtjes weer terug en is het tijd voor say good bye now say goodbye now, see you soon see you soon come again tomorrow come again tomorrow bye bye bye. En dan krijg ik een hele dikke dikke kus en knuffel van Samir die dan zijn beetje rijst van de dag voor geschoteld krijgt.
Ik zal jullie zo veel mogelijk er over informeren maar dan krijg je elke dag het zelfde verhaal maar ga mn best doen!
Dikke kus voor iedereen thuis.
....
-
30 Juli 2013 - 21:02
Sher-pa:
Hoi lief luizenbolletje van me... :-),
Denk zet toch ook maar weer eens een reactie op je blog. Heb natuurlijk genoeg contact met je via facebook en via het skypen, maar anders denkt de buitenwereld dat Sher-pa zijn slippers is kwijtgeraakt en die aan het zoeken is. Slippers zijn niet kwijt, sterker nog die gaan elke dag aan, want het is hier wel lekker weer hoor, nou ja, behalve vandaag dan. Hier in het rijke Westen zeggen ze dan, dat is goed voor de tuin, jij en ik weten dat ze daar in Nepal heel anders over denken. Maar hier komt weer mooi weer aan, dus slippertjes blijven hoop ik nog ff aan.
Ik begrijp dat we gezinsuitbreiding hebben, Samir. Fijn om te horen dat je tlc kan geven aan die kleine mannetjes. Eigenlijk best hard bij de gedachten dat je straks weer afscheid moet nemen van ze en dat ze dan waarschijnlijk weer op zoek gaan naar een andere "tlc-moeder". Maar het is mooi om te lezen dat 2 harten ondanks de barriere van taal en leeftijdsverschil toch iets moois voor elkaar kunnen betekenen. Jij kan tlc geven en hij geeft je iets kostbaars mee, wat je nooit meer zal vergeten en dat mag je allemaal meemaken , ontdekken en een plaatsje geven. Vergeet je geen foto te maken van Samir ... Lach en wees blij, want voordat je het weet ben je weer thuis, dus zorg dat je elke minuut geniet ...
Dikke kus
Van je Sher-pa op slippers -
30 Juli 2013 - 21:05
Bassie:
hoi Susan,
wat zullen jouw ouders trots op je zijn dat je dit doet. Ik lees je verslagen soms met tranen in mijn ogen.
Het is ongetwijfeld een heel andere wereld dan je hier gewend bent met alle luxe etc. Geef Samir maar een extra knuffel van mij.
groetjes Bassie -
30 Juli 2013 - 22:37
Tante Collie:
Lieve Suus, wat fijn om te lezen dat je geniet van je mooie ervaringen. ik ben straks erg benieuwd naar de foto's. X-ie -
30 Juli 2013 - 22:55
Kippa:
Ah Suus, was echt een beetje ontroerd toen ik dit las!
Ben benieuwd naar je nieuwe "blogposts"
LOVE! -
30 Juli 2013 - 23:03
Marloes:
Wat mooi om te lezen wat je doet, het lijken kleine bijdragen, de aandacht is volgens mij heel belangrijk! Iemand het gevoel geven dat hij de moeite waars is! Dat is groots!
Ben benieuwd naar je broertje, krijgen we ook een foto te zien?
Liefs marloes
-
31 Juli 2013 - 18:56
J.a.a.houthuizen J:
Hallo Susan !!!
We hebben weer met veel aandacht je verhaal gelezen. We vinden dat je geweldig
goed werk doet. We hopen dat je dit weet vol te houden. We blijven trots op je.
Oma vertelt elke dag wat je allemaal doet aan haar vele kennissen. Die leven ook mee!
We hebben vandaag ons nieuwe service-appartement officieel in eigendom gekregen.
Je moeder heeft ons hierbij fantastisch geholpen. We verwachten dat we de fysieke
problemen van Oma nu beter kunnen opvangen.
We kijken vol verwachting uit naar je volgende verslag.
Hou vol !! Doei !! Oma en Opa. -
31 Juli 2013 - 21:06
Joke:
Zo suus zoals je in de familie berichten heb gelezen is opa net geopereerd en is oma bij ons in huis. Kleine verbouwing want ze kan niet naar boven. We hebben het heel gezellig en met opa gaat het tot noch toe goed. We lezen tussen door je berichten maar vanwege het verhaal van hierboven heeft het even geduurd voordat we reageerden. Vanmiddag heb ik de foto van je kleine vriend gezien helemaal leuk. Je bent een kanjer hoop gauw weer wat van je te horen. Groetjes uit de Hoek -
31 Juli 2013 - 21:37
Gertrud:
Hoi Susan, wil vooral even laten weten dat je heel leuk schrijft ! En je houdt ons in NL allemaal heel goed op de hoogte hoor! Hartstikke lief dat je zo met die kindertjes kan spelen en dollen. Ze hebben en zwaar leven dus fijn dat je het gezellig voor ze kan maken.
Vergeet vooral zelf niet ook te genieten.
Groet Gertrud -
01 Augustus 2013 - 18:00
Jan Zwart:
Jeetje Suus, je begint al een echt moedertje te worden.
Maar niet te zielig doen mbt die kindertjes want ik denk dat zij juist in een heel gelukkige situatie terecht zijn gekomen door daar in dat kindertehuis gehuisvest te zijn. Veel beter dan zwerven op straat met mogelijk alle consequenties van dien. Maar ja in een gelukkig, mooi Haarlem's gezinnetje daar kan ook deze oplossing niet tegen op.
Goed dat je zo aardig doet tegen je nieuwe broertje maar "pas op" afscheid nemen doet des te veel zeer.
Hé ben er nu achter dat je niet alleen maar vakantie hebt hoor heb ook je berichtjes gekregen via Krista.
Zet 'um op.
Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
